“Het winkelcentrum van mijn jeugd is stervende, zoals veel winkelcentra sterven. De overdekte passages kampen met zuurstoftekort. Ik ken die gangen, de haakse bochten die ze maken, het dof-holle geluid van voetstappen en stemmen, de geur van Bakker Bart. Ook die is weg trouwens: een gapend gat geworden. Te huur, te huur. Te koop, te koop.”
Interview Volkskrant – Bij het sterven van mijn winkelcentrum in Nijmegen Dukenburg
